Emmanouil Doukakos

Δεν έδωσα όμως περισσότερη σημασία. Ήταν μια στιγμή φευγαλέα, και η ζωή μας έτρεχε τόσο γρήγορα που δεν είχα χρόνο να την αναλύσω. Ωστόσο, εκείνη η συνάντηση έμεινε ανεξίτηλη μέσα μου, σαν ψίθυρος που περίμενε να αποκτήσει φωνή...

Σε Ενα μονοπατι Χαθηκαν η γη και η Ωρα Αναμεσα στο τοπο και τον χρονο Νωρις Αποψε Γιατι Και εκει θα πρεπει να δωσεις Ηλιε.

Ερχεται μια στιγμη, που εκεινη την στιγμη αναθεωρεις τα παντα μια για παντα. Ο κοσμος σου καταρρέει και προσπαθεις να βρεις κατι να σε ενωσει με το χθες, γιατι εκει νιώθεις ασφαλεις, εκει νιωθεις σιγουρια ! Τοτε ειναι η ζωη που δειχνει ποσο απροβλεπτη ειναι. Τοτε ειναι που αν δεν εχεις ηδη σπασει το εγω σου, αυτη θα το κανει για εσενα. Τοσο απλα, θα παρεις το μαθημα σου γιατι αυτο πρεπει να κανεις, να βγεις σοφοτερος και πιο δυνατος.